Πότε δεν ακολουθούμε τους κανόνες συλλαβισμού;

Οι κανόνες συλλαβισμού διδάσκονται στα παιδιά προκειμένου να χωρίζουν σωστά τις λέξεις, σε περίπτωση που φτάνουν στο τέλος της γραμμής και δεν έχουν αρκετό χώρο να γράψουν ολόκληρη τη λέξη.

Προτού όμως πάμε στο στάδιο αυτό, θέτουμε ως στόχο τα παιδιά να μην πραγματοποιούν παραλήψεις/ προσθέσεις/ αντικαταστάσεις/ αντιμεταθέσεις φωνημάτων ή/ και συλλαβών. Μια τεχνική που έχει πολύ καλά αποτελέσματα είναι ο εκπαιδευτικός να υπαγορεύει αργά τη λέξη, χωρίζοντάς τη σε μικρότερα δομικά μέρη. Ο χωρισμός αυτός άλλοτε βολεύει να ακολουθεί τους κανόνες συλλαβισμού και άλλοτε όχι.

Ας πάρουμε για παράδειγμα τη λέξη αστέρι. Σύμφωνα με τους κανόνες συλλαβισμού (δύο σύμφωνα ανάμεσα σε δύο φωνήεντα συλλαβίζονται με το δεύτερο φωνήεν, μόνο αν αρχίζει ελληνική λέξη από αυτά τα δύο σύμφωνα), η λέξη θα χωριστεί ως εξής: α-στέ-ρι (από στ αρχίζει π.χ. η λέξη σταθερός). Αν όμως σκοπός μας είναι το παιδί να γράψει σωστά όλα τα φωνήματα της λέξης, θα του υπαγορεύσουμε τη λέξη ως εξής: ασ-τέ-ρι. Θα περιμένουμε μάλιστα να γράψει το κάθε μέρος, προτού προχωρήσουμε στο επόμενο.

Η συγκεκριμένη τεχνική βοηθάει επίσης τα παιδιά που δεν έχουν καθαρή άρθρωση, αλλά και όσα έχουν ελλείμματα στη φωνολογική επίγνωση.