Ο Alfie Kohn αναφέρεται στη φύση της μάθησης και εξηγεί τον τρόπο με τον οποίο αυτή συντελείται. Είναι ένα βίντεο δεκατεσσάρων περίπου λεπτών, που όμως περικλείει όλο το νόημα της διδασκαλίας και της μάθησης. Στη διάλεξή του αυτή, που απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς, υποστηρίζει τον ρόλο που διαδραματίζει η ανακαλυπτική μάθηση στην κατάκτηση της γνώσης.
Ένα διερευνητικό μάθημα ξεφεύγει από τη μονομερή συμπλήρωση ασκήσεων και φυλλαδίων. Οι διεργασίες που απαιτούνται για να προσεγγίσουν τα παιδιά τη γνώση δεν είναι δυνατόν να αξιολογηθούν με ένα απλό τεστ, γιατί στόχος του τεστ είναι η εστίαση στη σωστή απάντηση. Η πραγματική μάθηση όμως δεν επικεντρώνεται στην αποστήθιση, αλλά επιτυγχάνεται όταν το μάθημα έχει χαρακτήρα διερευνητικό και διαδραστικό.
Τι είναι λοιπόν σημαντικό; Να αποσπάσουμε μια απάντηση που αν και σωστή, πολύ πιθανό να ξεχαστεί μετά από κάποιο χρονικό διάστημα; Ή να εξοικειώσουμε τα παιδιά με τη διερεύνηση των ιδεών, έναν τρόπο δηλαδή προσέγγισης της γνώσης που έχει ως αποτέλεσμα την πραγματική μάθηση; Ο Kohn υπογραμμίζει ότι ακόμα κι ένας καλός δάσκαλος που δίνει φύλλα εργασίας όπου το ζητούμενο είναι οι σωστές απαντήσεις, είναι απίθανο να δημιουργήσει ένα ασφαλές περιβάλλον μάθησης.
Τι κάνουμε όταν μας πιέζει ο χρόνος, επειδή αλλάζει η ώρα ή επειδή το βιβλίο του δασκάλου προτείνει να αφιερώσουμε συγκεκριμένο αριθμό διδακτικών ωρών σε μια ενότητα; Σύμφωνα με τον Alfie Kohn, η πραγματική μάθηση θέλει χρόνο και δεν είναι δυνατόν να προκαθοριστεί. Γιατί είναι η γνώση που έχει μεγαλύτερη σημασία και όχι η κάλυψη ενός προκατασκευασμένου αναλυτικού προγράμματος.
Τι γίνεται λοιπόν με όλα αυτά τα σχέδια διδασκαλίας; Μέχρι σε ποιο σημείο να είναι προγραμματισμένη μια διδασκαλία; Ο Kohn έρχεται να επισημάνει ότι η βαθιά μάθηση είναι ακατάστατη, γιατί εξαρτάται από τις ανάγκες, τις εμπειρίες και την προσωπικότητα των παιδιών.
Πόσο καίριος είναι ο ρόλος ενός τυπικού τεστ; Αυτός ο τρόπος αξιολόγησης είναι ασυνεπής με το βάθος της διερευνητικής μάθησης που λαμβάνει χώρα, καθώς εξετάζει την ικανότητα ανάκλησης. Όμως χρειάζεται να κάνουμε μια συνειδητή επιλογή της τάξης που θέλουμε να έχουμε: τάξη μάθησης ή απομνημόνευσης γεγονότων. Η επιλογή αυτή φανερώνει φυσικά και το πού προσανατολίζουμε τους μαθητές, στην ανακάλυψη ή στην αποστήθιση πληροφοριών.
Κατά πόσο είναι σημαντικοί οι μετρήσιμοι στόχοι; Σύμφωνα με τη Linda McNeil, τα μετρήσιμα εξαγόμενα αποτελούν ίσως τα λιγότερα σημαντικά αποτελέσματα της μάθησης. Μια προσέγγιση που καταδεικνύει την πραγματική κατανόηση της μάθησης. Επομένως, όσοι αναφέρονται σε συγκεκριμένα μετρήσιμα κριτήρια αποκαλύπτουν την άγνοιά τους για τη φύση της μάθησης. Γιατί όπως χαρακτηριστικά λέει ο Kohn, είναι πιο εύκολο να μετρήσει κανείς πόσες άνω τελείες χρησιμοποιούνται σωστά σε μια έκθεση, παρά να μετρήσει τις καταπληκτικές ιδέες σε αυτήν. Όσο περισσότερο εστιάζει κανείς σε μετρήσιμα αποτελέσματα, τόσο πιο τετριμμένη τείνει να γίνει η διδασκαλία του. Πόσο αληθινή η παραπάνω παραδοχή και πόσο εύκολα παρασυρόμαστε από τους στόχους και την αξιολόγηση, σε σημείο να τα αναγάγουμε σε αυτοσκοπό. Γι' αυτό μια ιδέα είναι να τοποθετήσουμε τη φράση αυτή σε εμφανές σημείο της αίθουσας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου